Ruim 20 jaar terug was ik een geflipte student. Lerarenopleiding (wiskunde en nederlands), HEAO en PABO. Alledrie niet afgemaakt. Ik ontdekte mijn bestemming. Ik zou erg goed passen in de arbeidsreserve die elk land en elke economie nodig heeft. Ik was de perfecte, niets eisende werkloze!

Ik heb daar eerder over verteld. Ruim drie jaar lang was ik een gerespecteerd lid van onze nationale arbeidsreserve. Als er rijen werden gevormd voor nieuwe banen stond ik toevallig altijd net achteraan in de rij. Pure pech.

Zoals eerder gezegd, ik werd verliefd, vader van het meisje was vestigingsmanager bij uitzendbureau Start en ik stond tegen wil en dank plotseling vooraan in de rij.

Een tijdelijk baantje. Drie weken. Dat was te overzien. Vond zelfs ik. Iets bij Bedrijfs Economische Zaken. Geen idee wat dat was. Bettina bracht me naar de RDW. Ik was zeldzaam nerveus. Bedrijfs Economische Zaken... BEZ!!!! Ik! Ik Paul Prinsen werken op een afdeling met de naam Bedrijfs Economische Zaken?!?!? Ik had niet eens een kostuum. Niet eens nette kleding.

Ik moest me melden bij de balie en vragen naar Ben G. Ben zag er niet uit zoals ik verwacht had... Die dag was hij ongeschoren. Hij had een oorringetje. Ik voelde me gelijk een stuk beter. Het tijdelijk baantje mondde uiteindelijk uit in een vaste baan. Ruim negen jaar heb ik daar gewerkt.

Bij latere werkgevers vond ik nooit meer zo'n manager. Ik heb erg veel van Ben geleerd. In allerlei opzichten. Hij gaf me zelfvertrouwen. Ik merkte later dat de meeste managers niet zijn zoals Ben. Kan ik nog veel meer over vertellen. Dat doe ik nog wel eens.

Iets totaal anders.

Kasper en Nora moeten morgen weer naar school. De zomervakantie zit erop. De laatste week van de zomervakantie waren ze bij mij. Allerlei leuke dingen gedaan.

Een spelletjesdag met indoor picknick. Nora won. Ik werd laatste. Ze wilden kapper spelen op woensdag. Om het echt te maken offerde ik mij op. Ze richtten een kapsalon in, in de huiskamer, ik gaf ze mijn tondeuse en ze hebben mij 'geknipt'. Niet perfect, maar best goed. Ik mis wat 'happen' her en der. Groeit wel weer aan. De volgende keer gaat het vast nog beter.

Maar dan.... De meesten van jullie weten dat ik een subliem sportman ben. Zelden verlies ik. Ik behoor tot het soort mensen dat ookvan sjoelen houdt. Ik heb de laatste 25 jaar nooit van iemand verloren. Deze week versloeg Kasper mij... Ik moet er wel bij zeggen dat ik last had van een schouderblessure. Er met mijn gedachten niet bij was. De sjoelbak was ook niet glad genoeg. ;-))

Geweldig om de vreugde-explosie van Kasper te zien!