Mijn vorige verhaal leverde reacties op van personen die ik niet ken. Of die ik in elk geval niet direct herken. Madeliefje. Agapanthus. Sneeuwklokje. Onkruid. Jolanda. Onkruid heeft zich inmiddels als volg(st)er aangemeld. De overigen zouden zo maar reeds bestaande volgers kunnen zijn. Dat geeft trouwens niet.

Ik neem mijn inschrijving op de datingsite zeer serieus. Het wordt tijd dat er weer eens iets gebeurd op amoreus gebied. Ik heb me dus met serieuze bedoelingen ingeschreven. Je kan ook erg lachen. Op zo'n datingsite. Om teksten in profielen.

' 47 jaar. Bijziend. Eigen tanden'.

Ze leek me trouwens leuk. Heb haar ook geschreven. Er zal 's nachts in elk geval geen kunstgebit naar me grijnzen. Vanaf het nachtkastje.En ik hoef ookniet mee te zoeken naar de Steradent.

'Spontane 42-jarige vrouw die van uitgaan houdt. Ik heb veel slechte ervaringen achter de rug en ben voorlopig nog niet toe aan daten'

Tsja.... Wat moet ik daar verder nog over zeggen?

De reactie van Jolanda op mijn vorige verhaal zorgde er overigens voor dat ik een grote paniekaanval kreeg. Zweet brak me aan alle kanten uit. Zij/hij herinnerde mij aan de 4 mijl van Groningen! Nog minder dan acht weken en dan moet ik dat hele eind lopen met Kasper! Ook nog hardlopen.Ik heb nog steeds niet getraind! Tijdig herinnerde ik me het trainingsschema dat ik van Vriendelijke Krankzinnige Man heb gekregen! Het zweten stopte. Mijn lichaam kwam tot rust. Er is nog hoop! Ik ga direct met dit schema aan de slag. Morgen. Denk ik.