Barcelona is natuurlijk een mooie stad. Toch ook weer niet zo betoverend als sommigen mij wilden doen voorkomen. Ik ken maar een iemand die Barcelona niet leuk vond. Petra. Zij was echter zwanger. Ze rolde door de stad. Kotste op elke straathoek. Dan zijn er ook weinig steden leuk.

Met Lara reizen is erg bijzonder. We lijken in veel dingen op elkaar. Zo is mijn fenomenale gevoel voor richting bij iedereen bekend. Dat van Lara is misschien nog wel beter. Samen verdwalen we dus al helemaal niet.

Nou is Barcelona ook maar een groot uitgevallen provinciestadje vergeleken bij Moskou. Toch verbaast ze me steeds weer met het vinden van de juiste metrolijnen etc. Ik vind het ook, maar bij haar gaat het drie keer zo snel. Soms voel ik me net een inwoner van Scheemda in Amsterdam.

Vandaag zijn we naar het strand geweest. Twinting treinminuten van Barcelona. Heerlijk leeg strand. Aangename zon. Ook op het strand zag ik weer een grappige overeenkomst tussen Lara en mij. Beiden zijn we als achtjarigen als het om zwemmen in de zee gaat. Tegen hoge golven in duiken. Mee laten voeren op de golven. Lachen en spetteren.

We zijn overigens allebei ook stronteigenwijs. Dat levert soms interessante discussies op!

Gisteren zijn we naar Montserrat geweest. Klooster en basiliek waren niet echt bijzonder. Een urenlange rij van mensen die een zwartgeverfd beeldje van de Madonna van dichtbij wilden zien. Rare jongens die gelovigen. Wij hebben een uur of vier in de bergen gewandeld. Geweldige mooie rotspartijen overigens

Morgen gaan we waarschijnlijk naar Figueres. Vanwege Dalì. Een vriendin van Lara woont in Figueres. We blijven daar een nachtje slapen.

Hasta mañana!