voor de statistici onder ons

Meestal gaan mijn verhalen nergens over. Dat is dit keer niet anders.

Dit is alleen leuk voor hen die van cijfers houden. Ik houd van cijfers. Daarom was ik ook jarenlang een zeer succesvol boekhouder. Ik denk met weemoed terug aan mijn tijd als boekhouder. Nadat Groot Zevert mijn ambities om god te worden de grond inboorde, besloot ik alles, maar dan ook alles, wat ik in mij had aan te wenden om boekhouder te worden. Wie wil dat nou niet. Boekhouder worden. Ik wilde ook graag loco-secretaris worden. Daarvoor werd ik echter afgekeurd. Boekhouder bleef over.

Ik vind cijfers echt leuk. Waarschijnlijk omdat ze nooit liegen.

Ik geeft nu enkele cijfers over mijn weblog.

Volgens mij zijn er veel conclusies uit te trekken. Dat doe ik maar niet. Dan word ik verdrietig. Denk ik.

*Dit is mijn 64e verhaal.

*Er kwamen 317 reacties op mijn eerste 63 verhalen.

*Op het hoogtepunt van mijn roem had ik 54 volgers.

*Nu heb ik nog 52 volgers.

*Mijn huidige volgers komen uit Nederland, Rusland, Italië, Oekraïne en Zwitserland.

*Al mijn verhalen samen zijn in totaal 40.518 bekeken.

een bek als een scheermes

Iemand is gestopt mij te volgen. Iemand vond mij te grof. Iemand vond mij te heftig. Iemand vond mij te kwetsend.

Dat kan natuurlijk. Ik ben soms erg grof. Ik ben soms erg kwetsend. Maar volgens mij alleen als ik praat. En dan alleen tegen mensen die er zelf geen probleem mee hebben anderen te willen kwetsen. Dan wordt mijn tong plotseling ook erg rap. Vaak rapper dan mijn hersenen. En ga ik wel eens te ver. Mijn vader zei wel eens tegen me: 'Je hebt een bek als een scheermes'.

Als ik schrijf is het anders. Denk ik.

Iemand is gestopt mij te volgen. Dat mag natuurlijk.Iemand heeft mij ook verteld waarom. Ik heb het betreffende verhaal nog eens nagelezen. Ik wil namelijk niemand kwetsen. Zeker niet op mijn weblog.

Ik begrijp iemand niet. Iemand begreep mij niet. We kwamen er niet uit.

Zoals gezegd, ik wil niemand kwetsen. Ook iemand niet.

Mocht iemand van jullie zich ooit ergeren aanof zich gekwetst voelen door mijn schrijven dan hoor ik dat graag. Julie hebben allen mijn emailadres. Ik schrijf omdat ik het leuk vind. Ik krijg doorgaans veel positieve reacties. Iemand moest de eerste zijn. Onvermijdelijk. Wel jammer.

Ik ben geen heilige. Hoewel ik denk dat een zaligverklaring er wel aan zit te komen. Als Groot Zevert een lintje van de koningin krijgt, dan moet ik toch minimaal zalig verklaard kunnen worden. Jullie allemaal trouwens.

Werk om te leven

Jullie weten allemaal dat ik werkzoekende ben. Op zich houd ik daar niet zo van. Werk zoeken. Ik ben altijd beter geweest in werk vermijden. Dat is me erg lang gelukt. Ik was bijna 27 toen ik ging werken. Niet van harte. Ik begon er wel de noodzaak van in te zien. Zoals ik nu ook weer de noodzaak ervan erken. Ik moet geld verdienen.

FLASHBACK

1988.

Ik had net mijn derde HBO-opleiding niet afgemaakt. Ik kreeg een bijstandsuitkering. Gaaf! Ik solliciteerde in den beginne braaf. Dat moest. Ik wilde niet. Maar het moest. Het Arbeidsbureau werd mijn tweede huis. Ik kwam er veel. Ik solliciteerde ook braaf. Op advertenties uit de krant. Soms schrok ik me wezenloos. Ik werd uitgenodigd voor een gesprek!

Zo kwam ik eens op een gesprek bij een ALDI-filiaal in Heerhugowaard. Assistent- filiaalchef. Ik had mijn VWO. Dat was al heel wat. Als je bij de ALDI op gesprek komt. Ze hadden iets van 400 artikelen. Hoe lang dacht ik nodig te hebben de code van elk artikel te weten? Twee dagen.

Je hoort nog van ons. Binnen een week kreeg ik een uitnodiging van ALDI. Voor een baan als filiaalchef. In Purmerend.

Ik heb toch maar bedankt. Filiaalchef. Aldi. Purmerend. Dan maar liever een bijstandsuitkering.

Hoe dan ook. Ik kwam vaak op het arbeidsbureau. Ik kreeg altijd de verkeerde banen toegewezen. Pijpfitter. Tig-lasser. Uitbener in een abbatoir. Ik weigerde. En werd uiteindelijk op het matje geroepen. Een werkloos die zulke banen weigerde! Wie dacht ik wel te zijn! Wat zou ik dan wel willen doen. 'Ik zou jouw baantje wel willen', zei ik. 'Daar is wel een HBO-studie voor nodig', was het antwoord. Gevat antwoordde ik: 'Wedden dat ik het zonder HBO-opleiding beter doe dan jij?'

Daarna heb ik in alle rust werkloos kunnen zijn. Ruim twee jaar lang nooit meer iets gehoord. Van het Arbeidsbureau. Ik ben best goed met mensen.

music. so very 1980's

For those who are interested. From YouTube. Music.

Typical 1980's.

I should never have known this song without my youngest brother. He was in alternative circuit in the early 1980's.Suddenly Iremembered he taped this song for me once. I didn't hear this song for about 20 years. Searched at YouTube.... It was there!!!!

Funny. Not from CD. From vinyl. You can even hear the needle touching the vinyl.

Link:

http://www.youtube.com/watch?v=WHqMyW1d0Ks

internationaal, vertrouwen en single

Statistisch feitje: mijn weblog wordt gevolgd door mensen uit 5 landen. Doet niet terzake. Vind hetwel leuk.Wilde het alleen even melden. Dat was het internationale van dit verhaal. De rest gaat over vertrouwen. Voornamelijk.

Ik ben nogal goed van vertrouwen. Sommigen noemen dat naïef. Ik noem het anders. Ik noem het goed van vertrouwen.

Enkele jaren terug. Ik woonde nog in de Oosterpoort. Herfst. Veel regen. De bel ging. Een dakloze man, die ansichtkaartjes verkocht. Natuurlijk kocht ik iets van hem. Hij was zeiknat en had het erg koud. Ik nodigde hem uit om binnen te komen. Kon hij zich warmen. Koffie voor hem gezet en eten voor hem gemaakt. Goed gesprek gehad. Leuke man. Lex. Dat was zijn naam. Sommigen noemden mij naïef, dom en ontverantwoordelijk (mijn kinderen lagen boven in bed). Ik vertrouwde hem. Anders had ik hem ook niet binnen gelaten.

Wie moet je vertrouwen en wie niet? Ooit leende Robin mij 100 euro. Waarom? Omdat hij mij vertrouwde. En wist dat hij het terug zou krijgen. Ik ken veel mensen. Sommigen die ik zelden zie, vertrouw ik mijn pinpas toe. Ik heb ook familieleden. Meer dan me lief zijn. Sommigen van hen vertrouw ik mijn vrouw nog niet toe. Wat me er overigens aan doet herinneren dat ik al akelig lang single ben. Daar moet ik misschien toch weer eens werk van gaan maken. Tips zijn welkom. Dit echter allemaal terzijde.Weleen belangrijk punt van aandacht.

Ik wil nooit zo veel zeggen. Dus dat doe ik nu ook niet. Wel denk ik dat vertrouwen belangrijk is.

leven en werken van paul prinsen

Leven zal nooit een hobby van me worden. Werken al helemaal niet.

Soms moet je wat.

Ik wilde eigenlijk nooit werken. Leek me verschrikkelijk. Werken.

Na mijn VWO volgde ik nog wat HBO-opleidingen. Kansloos natuurlijk. Na het afronden van zo'n opleiding lag werk in het verschiet. Dat beangstigde me zeer. Werk dat in het verschiet lag. Ik maakte deze opleidingen dan ook niet af. Dat verkleinde mijn kans op werk. Dat had ik goed ingeschat. In alle rust was ik bijna vier jaar werkloos. Verplicht sollicteren was geen probleem. Deed ik elke week. Solliciteren. In afwachting van uw afwijzing.....Was ik erg goed in. Werkloos zijn. Ik was de trots van onze nationale arbeidsreserve. Nooit een lintje voor ontvangen. Dat is dan weer jammer.

Het noodlot treft ons allen. Ook ik ontkwam er niet aan. Ik werd verliefd en ging samenwonen. De vader van mijn toenmalige vriendin was vestigingsmanager. Start. Hij vond het niet zo prettig dat zijn eventuele, aanstaande schoonzoon werkloos was. Ik was verliefd. Ik deed gekke dingen. Voordat ik het wist had hij mij een uitzendbaantje bezorgd. Ik schrok me wild. Dat was nou net niet de bedoeling. Maar ja... ik was verliefd. Het baantje was maar voordrie weken. Dat moest zelfs ik kunnen overleven. Uiteindelijk ben ik daar ruim negen jaar blijven hangen. Ik nam afscheid als plaatsvervangend hoofd financiële administratie. Het kan verkeren.

Na TNT en Lefier ben ik weer terug bij af. Geen werk. Nu wil ik echter wel werken. Ik heb twee kinderen waarvoor ik wil en moet zorgen.

Ik hoop dat ik snel een vriendin vind wiens vader vestigingsmanager is. Bij Start. Of zo.

Sport is internationaal. Sport is mooi.

Ik heb geen werk momenteel. Geeft veel tijd om na te denken. Geeft ook veel tijd om sport te kijken op tv. Tennis in Parijs. Fietsen in Italië. Leuk. Eerder vandaag het ultieme gekreun van Francesca Schiavone gehoord. Ik houd van Schiavone. Ze vecht. Geeft niet op. Nu fietsen op Eurosport. Contador is weer briljant. Eindelijk heb ik weer een fietsheld. Sinds Indurain stopte vond ik er niets meer aan. Dat wielrennen. Gelukkig is Alberto er nu. Jammer genoeg zijn er ook dramatische commentatoren. Hebben ze altijd bij Eurosport. Slechte commentatoren.Neem nou voetbal op Eurosport. Commentaar van Frank Kramer.Hij was ooit eenzeer matigeprofvoetballer. Nu ishij een dramatisch slechte verslaggever. Belediging voor de kijker.

Sport is leuk. Bizar ook. En ook vol humor. Als je er oog voor hebt.

Neem nou doping. Volgens velen een slecht iets in de sport. Vind ik ook. Zonder doping hadden we echter ook mooie dingen gemist. Neem nou Ben Johnson. 1988. Geweldige beelden. Geweldige foto's.

Het hoort niet. Doping. Ben Johnson, Bjarne Riis, Lance Armstrong, Maradona. Het zijn allemaal mensen die te veel van zichzelf houden. En de sport kapot maken.

Sport is natuurlijk mooi. En internationaal. Dat moet toch kunnen verbroederen!?

Willekeurige greep:

*De beste voetballer ooit: Frankrijk

* De beste schaker ooit: Azerbeidzjan

* De beste korte afstandsloper ooit: Jamaica

* De beste lange afstandsloper ooit: Ethiopië

* De beste wielrenner ooit: België

* De beste allround atleet ooit: Engeland

* De beste schaatser ooit: Verenigde Staten

* De beste schaatster ooit: Duitsland

* De beste hoogspringer ooit: Cuba

* De beste hoogspringster ooit: Kroatië

* De beste turnster ooit: Roemenië

* De beste tennisser ooit: Zwitserland

* De beste ijshockeyer ooit: Canada

* De mooiste voetbalclub ter wereld: Rotterdam

Mooi toch!?

Ratko, Radovan, Thom, Geert, Joris en Poncke

Vandaag is Ratko gearresteerd. Terecht. 'Nare man', zou onze koningin zeggen.

Kleine zijtak. Jaren terug werden enkele van nederlands koloniale erfenissen geteisterd door een orkaan. Ons opperhoofd ging langs. Een man had al zijn bezittingen verloren. Hij sprak ons opperhoofd aan. Huilend. Geen huis meer. NIks meer. Ons opperhoofd sprak de legendarische woorden: 'Dat is naar voor u'. En ze liep verder. Dit terzijde.

Ratko is gearresteerd. Radovan was al gearresteerd. Tussen alle extra nieuwsuitzendingen door was er tijd voor de zendtijd voor politieke partijen. Het moest zo zijn. PVV. Wij hebben onze eigen Radovan. Hij heet Geert. Er zit vast ook wel een Ratko in de tweede kamer.

Ratko heeft duizenden moslims laten doden. Omdat ze moslim waren. Toen kwam de reclame van PVV. Zeer anti-moslim. Erg chic van de PVV. Omdat vandaag uit te zenden. Geert heeft niet zo'n goede smaak.

Wij hadden Thom in Srebrenica. Thom was laf. Vind ik. Alle soldaten daar ook. Je bent soldaat. Of je bent het niet. Ze leverden moslims uit aan Mladic. Joris probeert de hele dag alles nog eens goed te praten. Volgens mij weer zonder succes.

Nederland denkt zijn schulden kwijt te zijn. Omdat Ratko is gearresteerd.

Na de tweede wereldoorlog hebben wij toch nog wel een oorlogsheld gehad. Poncke. Poncke Princen. Poncke besefte dat Nederland erg verkeerd bezig was in Indonesië.

Poncke werd dus ook gelijk in de ban gedaan. Poncke was een held.

Treurig.

Het lukt ons land maar niet om toe te geven dat we wel eens dingen erg verkeerd doen.