mijn visum, kasper's team en commentaar van nora

Gisteren kreeg ik mijn paspoort terug van de visumdienst. Ik heb mijn visum gekregen!

Ik maakte me daar toch een beetje zorgen over. Je moet je namelijk registreren als je Rusland binnen komt. Boek je een georganiseerde reis dan regetl het hotel of je reisorganisatie dat voor je.

In 2008 kwam ik op uitnodiging van Lara (een privé persoon) naar Rusland. Dan moet je je binnen 72 uur laten registreren bij een gemeentehuis. Jullie begrijpen dat ik natuurlijk niet heb gedaan.

Deze week kreeg ikdaar plots spijt van..... Wat nou als ze dat niet zo..... ze zullen toch niet.....etc.

Gelukkig niets aan de hand! Ik heb mijn visum!!!

Nog meer leuke dingen vandaag.

Het nieuwe voetbalseizoen van Kasper's team begon. Vorig seizoen waren ze kampioen geworden. Dus nu zitten ze een klasse hoger. Toch begonnen ze weer daverend! In Hoogkerk werd maar liefst 0-9 van De Held gewonnen!!!!

Kasper heeft voor een kind een bizarre afwijking. Hij wil graag verdediger zijn. Dus hij is nu een soort van rotsvaste libero in zijn team. Toch wist hij vandaag ook nog twee keer te scoren!

Nora loopt wat rond tijdens zo'n wedstrijd. Speelt hier. Praat daar. Praat elders nog meer en praat nog eens elders nog veel meer. In de rust zei ik tegen haar: 'ON staat al met 0-4 voor'. 'Best goed', was haar commentaar.

Na afloop zei ik dat het 0-9 was geworden.

'Cool', zei Nora.

Kasper en de zwanen

Gisteren werd ten onrechte gesuggereerd dat VKM mijn alter ego zou zijn. Niet dus. Al weer een misverstand uit de wereld geholpen. Soms is het zo makkelijk.

In de vijver voor mijn flat komenelk voorjaar twee zwanen. Ze krijgen daar elk jaar circa 5 kuikens. Altijd weer een genot om te zien. Een paar weken terug waren ze er plots weer. Voor mij een aankondiging van de lente.

Kasper en Nora vinden het altijd geweldig om de zwanen en hun kuikens door de tijd heen te volgen. Kasper had hen gisteren gemist en vanmorgen, voor ik hem en Nora naar school bracht, waren ze er nog niet.

Hij maakte zich zorgen.

Vond ik leuk. Kasper is een stoere voetballer, een stoere vriend, een stoere zoon en een stoere broer.

Het raakt me altijd weer dat hij naast al zijn stoerheid zich ook zorgen maakt over dieren, planten, krankzinnigen, oude tantes, loco-secretarissen etc.

Vanmiddag stond ik een sigaret te roken op mijn balkon. En.... de zwanen kwamen aanvliegen en streken naar in de vijver. Had ik nog nooit gezien.Geweldige vliegende zwanen die neerstrijken in een lullig stadsvijvertje.De eenden, koeten en meeuwen maakten vol ontzag ruim plaats.

Dat deed me denken aan bepaalde situaties die ik met mensen heb mee gemaakt. Mijn liefste zus die een huiskamer vol familieleden betreedt, Gerco die de deur van Roezemoes opende, Dineke die kwam roken in het rookhok, ikzelf die een voetbalveld betrad.

Ontzag.

De vriendelijke krankzinnige man en de politie

Ik begrijp niet zo goed waarom ik dit blog lang niet heb bijgehouden. Hierdoor heb ik mezelf ook de humoristische en absurde commentaren van Vriendelijke krankzinnige man (vanaf hier VKM genoemd) ontzegd.

Voor de mensen die hem niet kennen. VKM is in werkelijkheid een Vriendelijke wijze man. Dat wordt dus VWM.

Hij doet me altijd denken aan Gerco. Gerco is ook een VWM. En bovendien loco-secretaris. Overigens, ik heb nog nooit iemand ontmoet die weet wat een loco-secretaris is.Of doet.Zelfs VKM niet.

Ik wil nog even iets zeggen over mijn moeizame relatie met politiemensen.

Ik denk dat ik een soort van modelburger ben. Immer correct. Zich immer voorbeeldig gedragend. De wet nalevend. Voorbeeld. Zoals het een goed burger betaamt zal ik de eerste zijn die een mogelijke belastingfraudeur bij de Belastingdienst zal aangeven.

Toch lijkt het of ze mij achtervolgen.

-Tot 1985 in Erica lag ik altijd overhoop met agent Van de Venis. Nou was hij ook een prototype van een agent. Dom. Hanig. Sadistisch. Mijn sarcasme en cynisme dreef hem tot wanhoop. Dan sprak hij zijn gewelddadig maar aan. Hij durfde mij echter nooit te slaan. Waarschijnlijk omdat ik zei dat hij dat gewoon moest doen. Met een zelfingenomen grijns op mijn gezicht.

-In Moskou 2008 kreeg ik ruzie met een politieagent omdat ik graag een foto van mezelf wilde met zijn belachelijk grote politiepet op.

-In Odessa 2010 stapte ik uit een taxi en werd direct aangehouden door twee agenten en kon mijn tas open maken.

-In Bremen 2011 houden ze me aan omdat ik op een overvaller leek.

Echt waar. De Duitse politieagenten waren de meest sympathieke en humoristische die ik ooit getroffen heb.

Als één van mijn kinderen besluit politieagent te willen worden dan wacht mij een grote opdracht.

Ompraten.

Boekhouder. Loco-secretaris.Handelaar in vetten en olieën. Bedelaar.

Er zijn zo veel meer bevrediging gevendeberoepen dan politieagent.

Het zal je kind maar wezen.

Groningen. Na Duitsland en op weg naar de toekomst.

Vandaag het 'grote-mensenfeest' voor Kasper's verjaardag gevierd. Kasper wordt morgen 8.

Ik krijg het druk de komende maand. Mijn werkzaamheden bij Lefier afronden. Vrijdag met een advocaat gepraat om alles asap en zo goed mogelijk af te sluiten.

Voorbereiden op mijn taalreis. 1 april vertrek ik naar Moskou. Dan wordt het vast een stuk interessanter om mijn blog een beetje bij te houden.

Nu is het nog weekend. Morgen ga ik dingen doen. Denk ik. Hoe dan ook, het weekend kent een briljant slot vanavond! Studio Sport. Feyenoord wint met 5-1 van de Groninger boeren!!

Sorry Robin! Vergeef me. Ik hoop dat je me dit zeldzame plezier dit seizoen gunt.

Bremen

Bremen is veel leuker dan Hamburg. Niet geweldig leuk. Maar wel leuker dan Hamburg. Lief en leuk centrum. Jammer dat je na 5 uur wandelen al het interessante al weer gezien hebt.

We sliepen in een Gasthaus. Je moest zelf je bedlinnen naar de tweede verdieping slepen. En de volgende dag weer naar beneden.

Mensen in Bremen waren veel vriendelijker dan in Hamburg. Vond ik.

Weer veel plezier gehad.

Ik werd op het centrale plein klem gereden door de polite. Ausweis bitte! Ik heb nog nooit precies geweten wat 'Ausweis' betekent. Ik denk dan maar 'paspoort'. Mijn paspoort ligt bij de Russische ambassade in Den Haag. Dus ik gaf ze mijn rijbewijs. Als altijd vroeg ik vriendelijk wat er aan de hand was. Er was die dag een overval gepleegd en de dader leek op mij......

Na veel bellen en computergedoe mocht ik gaan. Deze politiemensen hadden voor de verandering wel eens gevoel voor humor. Ze vroegen me of ik hen wilde 'anrufen' als ik iemand tegen zou komen die op mij leek!

Lara zei nog dat ik had moeten zeggen dat ik de dader had kunnen zijn. Dan heb je toch weer een paar gratis overnachtingen in Bremen. Zit wat in. Voor de volgende keer.

Vrijdag ben ik met de bus naar Groningen gegaan. Lara ging met de trein naar Witten. Vlakbij Dortmund. Maandag de 28ste vliegt ze vanaf Düsseldorf terug naar Moskou.

Over 33 dagen zien we elkaar weer in Moskou.

Op weg naar en in Hamburg

Op een tijd dat een normaal mens slaapt, stapte ik in de trein naar Hamburg. Niet de kortste weg. Wel de goedkoopste. Trein. Drie keer overstappen. Zwolle, Deventer en Osnabrück. Vanaf Deventer had ik een gereserveerde plaats in een ICE-trein. In Osnabrück bleek dat mijn trein naar Hamburg twee uur vertraging had....... Staking bij de Deutsche Bundesbahn. Geen zin om zo lang te wachten. Dus illegaal in een andere trein gestapt. Liep goed af. Ik ben niet zo goed in illegale dingen doen. Zweet klotste onder mijn oksels toen de conducteur in aantocht was. Ik had mijn 'ik-ben-onnozel-praatje' al tien keer opgezegd in mijn hoofd. Overbodig. Conducteur knipte en wenste me een goede reis.

In ons hotel in Hamburg zag ik Lara weer. Zij was er dus al. Ook met enige vertraging. Weerzien met haar is altijd goed. Ruim anderhalve dag door Hamburg gelopen. We waren het eens. Geen leuke stad. Zeker niet als het koud is. Weing bijzondere dingen te zien. Wel veel plezier gehad samen.

Op weg naar nieuwe reizen

Het is een tijdje geleden!

Na Barcelona niet meer op pad geweest. Alleen een paar dagen met Lara naar Amsterdam. Lara is in januari een weekje in Nederland geweest. Groningen en Amsterdam. Twee grote dorpen vindt Lara. Ze heeft een punt. Na 3 dagen heb je alles in Amsterdam ook weer gezien. Ik houd trouwens sowieso niet zo van Amsterdam. Te Anton Piekerig. Te veel gebruikmakend van alle vooroordelen die buitenlanders hebben over ons. Tulpen, hoeren, drugs etc.

Schilderijen van Rembrandt zijn allemaal lelijk. Van Gogh is overschat. Dit zijn mijn eigen meningen. Lara vindt Van Gogh geweldig. Ik vind hem een slechte, overschatte naäper. Het is met name schandalig dat de 'Aardappeleters' in een zichzelf serieus noemend museum hangt. Verbranden. Geen enkele toegevoegde waarde voor wat dan ook. Lelijk en totaal mislukt schilderij!!

Ik vind kunst sowieso een overschat iets. Vooral in de hedendaagse tijd. Kunstenaars kunnen nu een WIK-uitkering aanvragen. Absurd. Als je jezelf een kunstenaar noemt dan moet je in bittere armoede kunnen leven en eventueel wat verkopen. Geen achtervang! Gewoon een bijstandsuitkering! Iedereen die het oneens met me is mag me hier op aanspreken! Als ik tegen schenen heb geschopt, dan heb ik dat graag gedaan!

Dit allemaal terzijde. Ik wil graag wat vertellen over mijn toekomst en toekomstige reizen. Dinsdag 22 februari ga ik naar Hamburg en daarna Bremen. Samen met Lara. 25 februari ga ik terug naar Groningen en Lara reist door naar familie verderop in Duitsland.

Verder heb ik geprobeerd mijn leven en creativiteit een boost te geven. Ik ben nog in overleg met mijn werkgever, maar zoals het nu lijkt eindigt mijn contract op 1 mei. In goed overleg. Dat dan weer wel.

Vanaf 1 april tot en met 2 mei ben ik in Moskou. Taallessen aan een internationaal taalinstituut. Mijn volgende stappen op weg naar mijn doel. Reisleider worden en een travel agency beginnen in Rusland. Vanaf 1 april zal ik dit blog proberen dagelijks bij te werken. In Rusland gebeurt altijd wat!

Het strand, Madonna en Figueres

Barcelona is natuurlijk een mooie stad. Toch ook weer niet zo betoverend als sommigen mij wilden doen voorkomen. Ik ken maar een iemand die Barcelona niet leuk vond. Petra. Zij was echter zwanger. Ze rolde door de stad. Kotste op elke straathoek. Dan zijn er ook weinig steden leuk.

Met Lara reizen is erg bijzonder. We lijken in veel dingen op elkaar. Zo is mijn fenomenale gevoel voor richting bij iedereen bekend. Dat van Lara is misschien nog wel beter. Samen verdwalen we dus al helemaal niet.

Nou is Barcelona ook maar een groot uitgevallen provinciestadje vergeleken bij Moskou. Toch verbaast ze me steeds weer met het vinden van de juiste metrolijnen etc. Ik vind het ook, maar bij haar gaat het drie keer zo snel. Soms voel ik me net een inwoner van Scheemda in Amsterdam.

Vandaag zijn we naar het strand geweest. Twinting treinminuten van Barcelona. Heerlijk leeg strand. Aangename zon. Ook op het strand zag ik weer een grappige overeenkomst tussen Lara en mij. Beiden zijn we als achtjarigen als het om zwemmen in de zee gaat. Tegen hoge golven in duiken. Mee laten voeren op de golven. Lachen en spetteren.

We zijn overigens allebei ook stronteigenwijs. Dat levert soms interessante discussies op!

Gisteren zijn we naar Montserrat geweest. Klooster en basiliek waren niet echt bijzonder. Een urenlange rij van mensen die een zwartgeverfd beeldje van de Madonna van dichtbij wilden zien. Rare jongens die gelovigen. Wij hebben een uur of vier in de bergen gewandeld. Geweldige mooie rotspartijen overigens

Morgen gaan we waarschijnlijk naar Figueres. Vanwege Dalì. Een vriendin van Lara woont in Figueres. We blijven daar een nachtje slapen.

Hasta mañana!